صنایع بزرگ نخستین قربانیان ناترازی شبکه برق نیو باکس: در صورتیکه هر سال با فرا رسیدن تابستان، محدودیت های تامین برق شروع می شود اما امسال صنایع بزرگ به عنوان نخستین قربانیان ناترازی شبکه برق از همین ابتدای سال با محدودیت مواجه گشته اند. به گزارش نیو باکس به نقل از مهر، سال جاری سال «سرمایه گذاری برای تولید» نام گذاری شده است؛ یعنی باید سیاستهای اتخاذ شده در دستگاههای اجرایی بر اساس تحقق شعار سال و پشتیبانی از تولید و سرمایه گذاری باشد با این وجود از همین ابتدای سال شاهد قطع برق صنایع هستیم. پیگیری های خبرنگار مهر نشان داده است که از نیمه فروردین ماه ادارات برق منطقه ای با صدور ابلاغیه هایی محدودیت هایی در تأمین برق صنایع همچون سیمان و فولاد اعمال کرده اند و صنایع وادار به کاهش حداقل ۳۰ درصدی برق مصرفی خود در نخستین روزهای سال جدید شده اند. اکبر الوندیان دبیر انجمن صنفی سیمان در این رابطه به خبرنگار مهر گفته است که «از ۱۶ فروردین محدودیت برق صنایع شروع شده و این محدودیت در اغلب استان ها گسترش یافت و برق منطقه ای استان ها این محدودیت را ابلاغ کرده اند. ازاین رو نگرانی ها تشدید شده که در فصل گرما با مشکل مواجه شویم.» به گفته او «در کارخانجات سیمان ۶۵ درصد دیماند برق مصرفی کارخانه در کوره ها و تبدیل مواد به کلینکر استفاده می شود و باید در این کوره ها برق مصرفی پیوسته استفاده گردد و نباید بیشتر از ۴ ساعت محدودیت برقی لحاظ گردد اما با ابلاغیه جدید، محدودیت برق صنایع سیمان از بامداد تا غروب است و این به مفهوم کاهش تدریجی خوراک کوره و نهایتا خاموش کردن کوره هاست.» این وضعیت در حالیست که در نیمه دوم سال قبل محدودیت های تأمین انرژی بخصوص گاز اعمال و تقریبا از ۲۵ اسفند ماه محدودیت سوخت صنایع برطرف شد؛ در این بازه زمانی صنایع مانند هر سال برنامه ریزی کرده بودند که پیش از ورود به محدودیت های برقی در ارتباط با نیمه اول سال که از اواسط خرداد ماه شروع می شد، بیشترین تولید و ذخیره را داشته باشند تا در زمان قطع برق در فصل گرم با مشکلی در حوزه عرضه مواجه نشوند. از سویی دیگر هم آنطور که ابراهیم شیخ معاون صنایع عمومی وزارت صمت به خبرنگار مهر گفته بود این وزارت خانه برنامه ریزی کرده بود که از ۱۵ اسفند تا ۲۵ خرداد -به مدت ۱۰۰ روز که با حداقل محدودیت ها و ممنوعیت های انرژی مواجه هستیم- برنامه جبران تولید صنایع اجرا شود؛ به این شکل که در این زمان تولیدکنندگان حداکثر توان خویش را برای تولید محصولات و کالاها به کار گیرند و محدودیت ها را جبران کنند. با این حال از همین روزهای ابتدایی سال شاهد اعمال محدودیت در تأمین انرژی صنایع هستیم و تولیدکنندگان وادار به تولید با حداقل ظرفیت ها هستند. پشت پا به قانون این وضعیت در حالیست که طبق ماده ۲۵ قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار در زمان تشدید ناترازی انرژی، واحدهای صنعتی و کشاورزی نباید در اولویت قطع برق، گاز یا خدمات مخابرات قرار گیرند. همینطور در صورت قطع این خدمات برای واحدهای صنعتی و کشاورزی، شرکتهای عرضه کننده برق، گاز و خدمات مخابرات مکلف اند وجه التزام قطع خدمات خویش را در متن قرارداد خود با واحدهای تولیدی پیشبینی کنند و دولت هم مکلف به تعیین و اعلام خسارت های وارده به شرکتهای خصوصی و تعاونی ناشی از دستور قطع موقت جریان برق، گاز یا خدمات مخابراتی واحدهای تولیدی است. با وجود تصویب آیین نامه اجرایی این ماده در فروردین ۱۳۹۵، اما ماده ۲۵ همچنان اجرایی نشده و در ردیف مطالبات بخش خصوصی باقیمانده است. تبعات جبران ناپذیر قطعی برق صنایع نکته قابل توجه آن که قطعی برق فقط به کاهش تیراژ تولید منجر نمی شود بلکه به افزایش ضایعات در تولید هم می انجامد که این امر قیمت تمام شده محصول را زیاد می کند افزایش بیکاری ناشی از محدودیت برق، کاهش بهره وری بنگاه را به دنبال دارد و تاثیر در تحویل سفارشات به افزایش نارضایتی آنها منجر می شود. در مجموع، وضعیت تصویر شده باعث کاهش رقابت پذیری در اقتصاد خواهد شد. بر همین اساس خسارات ناشی از قطعی برق را میتوان از منظرهای مختلف دسته بندی کرد: ۱. خسارات ناشی از عدم امکان انجام تعهدات طبق قراردادهای منعقده همچون اعمال جرایم سنگین از سمت مشتریان به علت عدم ایفای بموقع تعهدات؛ ۲. خسارات ناشی از افزایش ضایعات تولید در اثر قطعی ناگهانی خط تولید؛ ۳ افزایش ضریب خطای محصولات تولیدی و تولید کالاهای معیوب؛ ۴. افزایش هزینه های سربار، تولید همچون هزینه های حمل و نقل؛ ۵. خسارات ناشی از صدمه دیدگی ماشین آلات تابلوهای برق و.... در اثر قطعی مکرر برق؛ ۶. خسارات ناشی از عدم امکان تأمین آب مورد نیاز واحدهای تولیدی در اثر قطعی برق چاه های آب؛ ۷. هزینه های راه اندازی و بهره برداری مولدهای اضطراری طی دوره خاموشی؛ ۸. خسارات مالی ناشی از دستمزد پرداخت شده (حقوق بیمه و…) به کارکنان طی دوره خاموشی؛ ۹ هزینه های ناشی از بیکاری نیروی انسانی در ساعات کاری و کاهش بهره وری؛ ۱۰. هزینه فرآوری مجدد مواد بعد از وصل برق؛ ۱۱. هزینه های تأخیر در امور اداری (مانند پرداخت بیمه، مالیات و…) ۱۲. هزینه های فشار بیش از اندازه به خط تولید جهت جبران کسری تولید (اورلود بعد از قطعی برق). همچنین بر اساس گزارشی که مرکز بهبود کسب و کار اتاق ایران تهیه کرده بود، خسارت هر روز قطعی برق صنعت در سال ۱۴۰۳ برابر با ۹، ۲۱۸ هزار میلیارد تومان محاسبه شده است که در میان رشته های فعالیت صنعتی، سه صنعت اول تا سوم به لحاظ میزان خسارت عبارتند از: - صنعت تولید فلزات، پایه با خسارت روزانه ۹۰۰ میلیارد تومان؛ - صنعت مواد شیمیایی با خسارت روزانه ۶۶۰ میلیارد تومان؛ - صنعت تولید فراورده های معدنی غیر فلزی با خسارت روزانه ۶۲۴ میلیارد تومان خسارات ناشی از قطعی برق در فعالیتهای غیرصنعتی به ترتیب سه فعالیت صدمه دیده عبارتند از: -تولید، انتقال و توزیع برق با خسارت روزانه ۱۷۹۷۳ میلیارد تومان؛ - حمل و نقل، انبارداری و پست با خسارت روزانه ۱۷۹۵ میلیارد تومان؛ -بخش کشاورزی با خسارت روزانه ۱۳۸۸ میلیارد تومان. چه باید کرد؟ بر اساس بررسی های انجام شده، در کنار ضرورت پشتیبانی از صنایع از راه پذیرش خسارت بعنوان یکی از تضامین، جبران خسارت با استفاده از روش فاکتورینگ و عرضه تسهیلاتی در ازای خسارات ناشی از قطعی برق، راهکارهای زیر بعنوان مهم ترین گزینه ها برای جبران این ناترازی مطرح هستند؛ توسعه انرژی های تجدیدپذیر در صنایع: با عنایت به اقلیم آفتابی و پتانسیل بادی موجود در ایران، استفاده از پنل های خورشیدی و توربین های بادی در واحدهای صنعتی می تواند منبعی پایدار برای تأمین انرژی در ساعات اوج مصرف باشد. بهبود بهره وری و کاهش مصرف انرژی: نوسازی تجهیزات قدیمی و استفاده از سیستم های هوشمند مدیریت مصرف انرژی، یکی از سریع ترین روش ها برای کاهش فشار بر شبکه در ساعات پیک به حساب می آید. اجرای طرح های مدیریت بار: خیلی از کشورها با موفقیت از برنامه های «پاسخ به تقاضا» استفاده می کنند؛ طرح هایی که در آن صنایع در برابر کاهش مصرف برق در ساعات اوج، مشوق های مالی دریافت می کنند. استفاده از فناوری ذخیره سازی انرژی: ذخیره برق در ساعات غیرپیک و استفاده از آن در زمان های بحرانی، می تواند بخصوص در صنایع با فرآیندهای پیوسته، راهکاری مؤثر برای پیشگیری از توقف تولید باشد. تأمین برق از راه قراردادهای اختصاصی (PPA): انعقاد قرارداد با نیروگاه های تجدیدپذیر یا نیروگاه های خصوصی، می تواند به تأمین پایدار برق برای واحدهای صنعتی منجر شود و وابستگی به شبکه سراسری را کم کند. راه اندازی نیروگاه های مقیاس کوچک: کارشناسان صنعت انرژی پیشنهاد می کنند صنایع بزرگ از ظرفیت تولید پراکنده بهره ببرند و با راه اندازی مولدهای مقیاس کوچک بخشی از انرژی مورد نیاز خویش را تأمین کنند. به گزارش نیو باکس به نقل از مهر، با عنایت به روند افزایشی مصرف برق در کشور و فشار فزاینده به شبکه سراسری، ضروریست که صنایع بزرگ با نگاهی راهبردی، مجموعه ای از راهکارهای فنی و مدیریتی را برای عبور از بحران خاموشی های تابستانی در پیش بگیرند. از طرفی، سیاست گذاران حوزه انرژی هم می توانند با عرضه تسهیلات و مشوق های بیشتر، صنایع را در این راه حمایت کنند. منبع: نیو باكس 1404/01/24 11:28:38 5.0 / 5 26 تگهای خبر: اقتصاد , تسهیلات , توسعه , تولید این مطلب نیوباکس را پسندیدید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط صادرات ۲ میلیارد دلاری ایران به اوراسیا چگونه بسته بندی حرفه ای اعتماد مصرف کننده را جلب می کند؟ محدودیتی برای برق صنایع درنظر گرفته نشده است دیدار نوروزی وزیر صنعت با فعالان، سرمایه گذاران و اهالی صنعت کشور نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۳